STOP TTIP, STOP Μεταλλαγμένα

Ένα από τα σοβαρά θέματα συζήτησης κατά τη δειάρκεια της οικογιορτής θα είναι η TTIP και οι Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί ("Μεταλλαγμένα").

Ακολουθεί η εισήγηση του Γεωργίου Κολέμπα.
Περισσότερα 25-27 Σεπτεμβρίου στις σχετικές ομιλίες-συζητήσεις.
 
STOP TTIP, STOP Μεταλλαγμένα

Από τον Ιούλιο του 2013 οι ΗΠΑ και ΕΕ βρίσκονται σε κεκλεισμένων των θυρών συνομιλίες για την υπογραφή της Transatlantic Trade Investment Partnership – TTIP (Διατλαντική Συμφωνία Συνεργασίας Εμπορίου και Επενδύσεων). Επισήμως στοχεύουν στη διευκόλυνση των άμεσων επενδύσεων και στην εξάλειψη «περιττών γραφειοκρατικών εμποδίων». Ο κύριος στόχος της συμφωνίας  όμως είναι να παραμερίσει τις κανονιστικές ρυθμίσεις που αποτελούν «εμπόδιο» στην κερδοφορία των πολυεθνικών επιχειρήσεων. 
Στην πραγματικότητα, «εμπόδια» για την ΤΤΙP αποτελούν οι κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών
(εργασιακά δικαιώματα, περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, κανόνες ασφάλειας για τα τρόφιμα, προστασία των προσωπικών δεδομένων στο διαδίκτυο κ.ά)

Η προτεινόμενη ΤΤΙP συμφωνία θέλει να μεταβάλλει την ίδια τη θεσμική αρχιτεκτονική της ΕΕ υπέρ των πολυεθνικών εταιριών και κεφαλαίων, καθώς αφορά λιγότερο στο εμπόριο -οι αντίστοιχοι δασμοί είναι ήδη σημαντικά χαμηλοί- και περισσότερο σε ρυθμίσεις και εμπορικά πρότυπα, εταιρικά δικαιώματα και επενδυτικές εγγυήσεις. Επιπλέον, με την ενσωμάτωση της ρύθμισης του Μηχανισμού διαιτησίας Επίλυσης Διαφορών μεταξύ Επενδυτών και Κρατών,  το περίφημο ISDS (Investor-State Dispute Settlement), τα εταιρικά συμφέροντα αποκτούν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών.  Έτσι, μόνο οι εταιρείες δύνανται να προσφύγουν εναντίον κυβερνήσεων και όχι το αντίθετο. Κάθε νέα απαραίτητη νομοθεσία και ρυθμιστική παρέμβαση, θα επικυρώνεται μόνο όταν είναι σύμφωνη με την TTIP και όταν υιοθετεί τα εμπορικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών και αμερικανικών πολυεθνικών εταιριών. 

Αντίστοιχα με τη συμφωνία TISA(Trade in Services Agreement : αφορά στην απελευθέρωση στο εμπόριο και τις υπηρεσίες )μπαίνουν στο στόχαστρο των εταιρειών και τα κοινωνικά και συλλογικά αγαθά μας, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, οι τοπικές συγκοινωνίες, τα δίκτυα ύδρευσης, οι κοινωφελείς υπηρεσίες. Με αυτή τη συμφωνία επιδιώκεται η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών του κάθε κράτους και των θεσμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά όχι μόνο. Επιδιώκεται επίσης και η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όπως είναι η κατάσταση της υγείας των ασφαλισμένων πολιτών, το προφίλ των καταναλωτικών τους συνηθειών, οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους κ.λπ.

Η νομοθεσία  για τα τρόφιμα στην Ευρώπη δεν είναι και ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου, στην Αμερική  είναι όμως ακόμη χειρότερα τα πράγματα, π.χ. για την αποφυγή του κινδύνου από τις σαλμονέλες, τα πουλερικά στα αμερικανικά σφαγεία απολυμαίνονται με χλώριο. Τα χλωριωμένα αυτά κοτόπουλα δεν επιθυμεί να εισάγει η Ευρώπη. Το ίδιο ισχύει και για τα Μεταλλαγμένα( γενετικά τροποποιημένα) προϊόντα. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ούτε καν σήμανση για περιεκτικότητα σε γ.τ. οργανισμούς. Περίπου το 70% των τροφίμων που πωλούνται στα αμερικανικά σουπερμαρκετ περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά (GMOs). Στις ευρωπαϊκές αγορές η «αρχή της προφύλαξης» εμπόδιζε τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, ενώ υπάρχει και νομικό πλαίσιο για την χρήση φυτοφαρμάκων ώστε να μην απειληθεί η υγεία του πολίτη. Μέχρι στιγμής το 40% των προϊόντων των βιομηχανιών τροφίμων των ΗΠΑ δεν μπορούν να εισαχθούν στην ΕΕ. Έχουν αρχίσει λοιπόν να ασκούν πιέσεις και προσβλέπουν στην άμβλυνση των κανονισμών που ισχύουν στην Ευρώπη μέσω της TTIP.

Πρόσφατα, και υπό την ελληνική προεδρία της ΕΕ, η Κομισιόν επέτρεψε την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων σπόρων εντός της Ένωσης. Στη συμφωνία προβλέπεται όμως πως κάθε χώρα που διαφωνεί θα μπορεί να απαγορεύει την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στα δικά της εδάφη, για λόγους όμως που δεν θα σχετίζονται με την υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος. Το δικαίωμα απαγόρευσης στο εσωτερικό των χωρών αποτελεί το «καρότο» στην «εκστρατεία εισβολής» των εταιρειών των μεταλλαγμένων στην Ευρώπη. Οι εταιρείες ξέρουν καλά ότι αν προωθηθούν σε κάποιες χώρες στο βαθμό που επιθυμούν αυτές, στη συνέχεια θα μπορέσουν να τα περάσουν και στις άλλες και με διάφορους τρόπους να κάμψουν την αντίστασή τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το ελληνικό κοινοβούλιο δεν πρέπει να απαγορεύσει τα μεταλλαγμένα στην ελληνική επικράτεια. Αντίθετα, αν θέλουμε υγιεινά αγροδιατροφικά προϊόντα για τον ντόπιο πληθυσμό και ταυτόχρονα έναν αγροδιατροφικό τομέα που να εξάγει με συγκριτικό πλεονέκτημα για τους ευρωπαίους πολίτες, ώστε να συμβάλει αποφασιστικά στο ξεπέρασμα της κρίσης και στην οικονομική αυτοδυναμία της χώρας μας, τότε θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να κηρύξει όλη τη χώρα σαν ζώνη ελεύθερη από την καλλιέργεια και τη διακίνηση των μεταλλαγμένων. Το εγχώριο κίνημα ενάντια στα μεταλλαγμένα θα πρέπει να το διεκδικήσει και να πιέσει την κυβέρνηση προς αυτή τη κατεύθυνση.  

Η Κομισιόν αγνοεί τα πάνω από 2 εκατομμύρια υπογραφές που έχουν συγκεντρωθεί στην «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών» κατά της TTIP συνολικά. Έτσι στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις 8 Ιουλίου, εγκρίθηκε ψήφισμα για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων Ε.Ε.-ΗΠΑ. Υπό την πίεση όμως του ευρωπαϊκού κινήματος και προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις των ευρωβουλευτών, στο ψήφισμα υιοθετήθηκε η υπόδειξη να αντικατασταθεί ο ISDS «με έναν νέο μηχανισμό για την επίλυση των διαφορών μεταξύ επενδυτών και κρατών, που θα υπόκειται σε δημοκρατικές αρχές και έλεγχο, στο πλαίσιο του οποίου οι ενδεχόμενες υποθέσεις θα εξετάζονται με διαφάνεια από δημόσια διορισμένους, ανεξάρτητους επαγγελματίες δικαστές, σε δημόσιες δίκες, και θα περιλαμβάνει μηχανισμό άσκησης έφεσης που θα διασφαλίζει τη συνέπεια των δικαστικών αποφάσεων και τον σεβασμό της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων της Ε.Ε. και των κρατών-μελών, όπου τα ιδιωτικά συμφέροντα δεν θα μπορούν να υπονομεύσουν τους στόχους της κρατικής πολιτικής».

Το χάπι χρυσώθηκε, αλλά το «δικαίωμα» των πολυεθνικών να είναι το ίδιο κυρίαρχες με τα κράτη και τους λαούς έμεινε ανέπαφο. Κι αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Η TTIP είναι ένα σχέδιο των πολυεθνικών, που πρέπει να μείνει σχέδιο και να μη προχωρήσει. Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να βάλει βέτο σε αυτές τις συμφωνίες όσο είναι καιρός. 

Και εμείς που έχουμε επιλέξει το φυσικό, βιοδυναμικό ή βιολογικό τρόπο γεωργικής πρακτικής με τον αντίστοιχο τρόπο ζωής, τον οποίο παρουσιάζουμε εδώ και τόσα χρόνια στις οικολογικές γιορτές, να απαιτήσουμε επιπλέον όλη η χώρα να γίνει και ζώνη οικολογικής καλλιέργειας.